متن کوتاه

هر شب
در سردی نگاه لحظه ها
و دلمردگی ثانیه ها
دلم
به چله می نشیند
نبودنت را

دو دست گرمت تـو دستای من تـو آسمونا ستاره ی من!
من سنگ صبور غمهاتم من دل ناگرون چشمهاتم!

پنهان شده در سینه ی من درد عجیبی.
جز چشم سیاه تو مرا نیز نباشد طبیبی.

دلم منـزلگهِ غم گشـته است و خانه ی غربت


که هرشب می شودمهمان آن دلشورگی هایم

نیستی
و من باز هم جرعه جرعه می نوشم
در لحظه های تنهایی ام
فنجان تلخ انتظارت را

یادم نیست شبی یاد ز چشمت نکنم.
یاد چشم تو و چشمان خودم تر نکنم.

تنها بودن سخت نیست،
تنها ماندن سخت نیست،
اما
تنها شدن سخت است...!

گشته ویران قلبِ من چون ارگِ بم از دوریت


مشکل اســت آبادیش با این همه دلتـنگی ام

طالعم را طالع بین بدید.
چیزی جز حسرت دیدار تو در آن ندید.

طالعم را دید طالع بین.
چیزی جز حسرت دیدار تو در آن ندید.

ببین هر از گاهی بپر تو جوب، لَجَنا خوشحال شن از خودشون کثیف تر هم هست تو دنیا :))

شوق دیدار تو...
تا این زمان خسته و پژمرده ولی زنده نگه ام داشته.

مشتاق دیدنت هستم.
آن زمان که دلم سخت بهانه ات را می گیرد.

به سوی تاریکی وجودت آغوش بگشا:
زیرا همان جایی است که نور درونت آشکار می شود.

پدر
نسخه ی پشتیبانی
بی پایان است
از حافظه پنهانی
پاک نمی شود ...

خط فاصله ها را
اگر رعایت نکنم
فاصله ها
به سوی ام راه می افتند ...

هر شب
در سردی نگاه لحظه ها
و دلمردگی ثانیه ها
دلم
به چله می نشیند
نبودنت را

نفس من که بماند نفس خودکار گرفت
یا بیا یا که بمان این دل بیمار گرفت

ما معمولیا نه خودمون به خواسته هامون میرسیم نه آرزوهامون به جایی...

+ موفق شدنِ ما یک در میلیونه!
- پس هنوز امیدی هست...

نمی دانم چه کردی با دلِ دیوانه ام ای دوست


که بی تاب تو ام هر چند با من بی وفا هستی

تو،
آخرین لبخندِ
در آن لحظه‌ی جدایی بودی،
که پُر اندوه و آکنده از غم، بر لب نشاندی.

زمان را همراهی کن
روزها بی توقف
به مقصد می رسند...

نگاه دوخته ام به آسمان
اگر قیچی شود
زمینم وزن می گیرد ...