آرام؟ آرام چرا باید گرفت؟ وقتی بمیریم،خود به خود آرامیم! پیش از آنکه بمیریم که نباید بمیریم!
ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺩﻭﻟﺖ ﺁﺑﺎﺩﯼ : ﺣﺘﻤﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﭘﺪﺭﺕ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﯿﺰﺍﺭ ﺑﺎﺷﯽ ، ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻨﺸﺎﻥ ، ﮔﻔﺘﻨﺸﺎﻥ ، ﻧﮕﺎﻫﺸﺎﻥ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺑﯿﺰﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﺎند !
آرام ؟ آرام برای چه باید گرفت ؟! وقتی بمیریم خود به خود آرام می‌گیریم ؛ پیش از آنکه بمیریم که نباید بمیریم !
عشق مثل همین بادهای کویریست ، مگر نیاید ! وقتی آمد چشم‌ها را کور می‌کند !
ما به آدمهایی محتاج هستیم که خود را مدیون زندگانی بدانند نه طلبکار آن ! به آدمهایی محتاج هستیم که به زندگانی عشق داشته باشند نه کینه به آدمهایی محتاج هستیم که به آینده بچه‌هایشان فکر کنند نه به گذشته پدرهایشان ... ما از فرومایگی‌ها استقبال نباید بکنیم ، بلکه...
برای همدل خود لازم نیست همه چیز را بگویی تا او اندکی از تو را بفهمد ، بلکه کافی است اندکی بر زبان بیاوری تا او همه‌ی تو را دریابد ...
حرفی که می‌خواست بگوید خیلی سنگین بود ، شوخی بردار نبود ! باید بعدها می‌توانست بارش را بدوش بکشد ... آخر حرف از دهن مرد بیرون می‌آید ؛ باد که نیست ، حرف است ...
ما به آدمهایی محتاج هستیم که خود را مدیون زندگانی بدانند نه طلبکار آن. به آدمهایی محتاج هستیم که به زندگانی عشق داشته باشند نه کینه. به آدمهایی محتاج هستیم که به آینده بچه هایشان فکر کنند نه به گذشته پدرهایشان. ما از فرومایگی ها استقبال نباید بکنیم, بلکه می...
شیرینی زندگانی بیش از یک بار به کام آدم نمی نشیند... اما تلخی هایش هر بار تازه اند،هربار تازه تر !!
آدم‌های سالم مثل هم هستند ؛ زیرا خوشبختی یک رنگ دارد ... این بدبختیست که رنگارنگ است !
آدمیزاد فقط با آب و نان و هوا نیست که زنده است! این را دانستم و می دانم که آدم به آدم است که زنده است آدم به عشق آدم زنده است.
چرا خداوند قدرت تخیل مرا نابود نمی کند ؟ حالا چه کنم با تخیلی که افسون و مسخر انسانی شده است که تو هستی ؟ لزوما انسان زندگی نمی کند در حالی که به هر صورت می زید ! یک بار مردن جواب نابود شدن های لحظه لحظه ی تو...
مطلب این که حرف، باد است. اما فکر، آتش است؛ آتش را باید اول گیراند... باد خودش به آن دامن می زند...
مردم را که می‌شناسی ! مردم از ترسوها خوششان نمی‌آید، اگرچه خودشان چندان هم شجاع نیستند. آنها از ضعیف و ناتوان بیزارند. اگرچه خودشان هم کمتر قوی و توانا هستند. این مردمی که من دیده‌ام خود به خود حامی قدرت هستند . پشت کسی هستند که توانا باشد. اما اگر...
یک بار است زندگانی. یک بار. همان یک بار که نسیم صبح را به سینه فرو می دهیم، همان یک بار که عطش خود را با قدحی آب خنک فرو می نشانیم، همان یک بار که سوار بر اسب در دشت تاخت می کنیم، یک بار.. یک بار و نه...
بی تفاوت نیستم فقط دیگر کسی برایم متفاوت نیست
ﺩﺭﻭﻥ ﻣﺮﺍ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺒﻴﻨﺪ، ﺣﺘﻰ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺗﺮﻳﻦ ﻛﺴﺎﻥِ ﻣﻦ، ﺗﺎﺯﻩ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻜﻨﻨﺪ؟ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻫﻤﺪﺭﺩﻯ...
بیایید بند زبان را ببندیم و بال اندیشه را بگشاییم ... برای گفتن همیشه وقت هست، اما برای اندیشیدن ممکن است دیر بشود.
