شرح بی نهایت

اگرزیرباران رفتی؛چترباخودنبر،بگذاردستهای باران،گونه های زیبایت رابه جای من نوازش کند.

بعضی کلمات ظاهرشون مث هم نیست،اماتاثیرشون مثل همه،هردوتاشون ویرانگرن.هردوتاش آدما رونابودمی کنه
مثل دوستت دارم
مثل بروگم شو.

دل کندن از کوه کندن سخت تراست
کاش اینقدر به تودل نبسته بودم تااکنون کوهی ازدلتنگی راتحمل کنم.

آه ای خیال مبهمِ شبهایِ بی تویِ من!
چگونه درخیال شبهای بی کسی ام بگنجانم تورا؟چگونه تصورت کنم که تو ،خودتو باشی؟چگونه؟

دلم یک کافه دنج می خواهد.توباشی ومن.من باشم وتو .
خیره شوم درچشمانت ،غرق شوم درنگاهت.
فارغ شوم ازهرچه هست ونیست.

چشمهایت را
دستهایت را
نگاهت را
آغوشت را
خلاصه بگویم
خودت را
ازمن مگیر
تو تنها امید زنده بودن منی

غمگین ترین مهرماه،ماه مهریست که بابی مهری شروع شود.

چشمهای عسلی ات تنها ساحلیست که درآن آرامش شیرین می گیرم

پاییزدل
برگها می ریزند
شاخه ها غمگینند
خش خش برگ زند داد که ای راه گذر
پا مزن برسر من
من زمانی چون گل
شادوخندان بودم
من زمانی بودم
سایبان در گرما
لیگ زد آتش بر هستی من
بی وفا سردی و دل مردگی پاییزی
من زپاییز و خزان بیزارم...