هنوز هم می توانم
با یک چای تازه دم خانگی
کنار همین پنجره
تلخی ترا شیرین کنم
هنوز هم میتوانم
روی کسالت لحظه هایت
رگ خواب ترا فقط با یک لبخند
شعبده بازی کنم
هنوز هم میتوانم
جیب تمام سپیدارهای تشنه
کوچه باغهای کودکی ترا
پُُر از چشمه کنم
وقتی با گردش مردمک چشمان زیبای تو
درختان ریز شانه می لرزانند
وقتی پاییز با نگاه تو تمام می شود
هنوز هم میتوانم تا مرز جنون تا هزار یلدا دیگر
برایت دیوانگی ها کنم .
( نسرین بهجتی )
ZibaMatn.IR
