متن لاف

از آدم بی حیا بدم میاد
از کینه واز ریا بدم میاد
اینقدر نزن لاف و خودت باش فقط
از زاهد خود نما بدم میاد

اعظم کلیابی بانوی کاشانی

کارتان باز به این کهنه مثل می افتد
گذرِ پوست به دباغِ محل می افتد!

رنجِ پروانه و بلبل همه گی بیهوده ست
شهدِ گُل، بر لبِ زنبورِ عسل می افتد

به لبِ سرخ خودت، هاااای ننازی «چل گیس»
سیب، دستِ حسنی های کچل می افتد!

اهلِ لافی که همه...

عاشق آن نیست که هرلحظه زند لاف محبت

مرد آنست که لب بندد و بازو بگشاید

ماه من پرده از آن چهره زیبا بردار

تافلک لاف نیاید که چه ماهی دارد،،

ارس آرامی

اینجا تمام حنجره ها لاف می زنند
هرگز کسی هرآنچه که می گفت ، آن نبود !

اینجا تمام ِ حنجره ها لاف می زنند
هرگز کسی هر آنچه که می گفت،آن نبود!

قاصدک های پریشان را که با خود باد برد
با خودم گفتم مرا هم میتوان از یاد برد

عشق می بازم که غیر از باختن در عشق نیست
در نبردی این چنین هر کس به خاک افتاد، بُرد

شور شیرین تو را نازم که بعد از قرن ها
هر که...

‌اینجا تمام حنجره‌ها لاف می‌زنند
هرگز کسی هر آنچه که می‌گفت آن نبود

می کَنم ریشه ی عشقت ز وجودم این بار
عشق خندید و بگفت لاف محالی زده ای
.

گر چه میزد یار ما لاف وفاداری دل
عاقبت بشکست پیمانی که با ما کرده بود

جان ز من میخواست لعلش
در بهای بوسه‌ای

بی تکلف مختصر چیزی
تمنا کرده بود