متن حنجره

نبودنت را بغض می کنم
و با هر نفس درد می کشم
تمام تار و پود حنجره ام زخمی است
آنقدر که در شب دلواپسی هایم
با نام و یادت زندگی کردم
مبادا نیایی
که بی تو نفس کشیدن را
از یاد می برم


مجید رفیع زاد

و سکوتم حاصل حرف هاییست، که حنجره ام از پس آنها بر نمی آید...

سیما ذوالفقار

حنجره ام را می فروشم و به جایش خودکار می خرم
به راستی حنجره ای که عشق را فریاد نزند به چه کارمان می آید ؟!

شیوا احمدی الف

ایستاده ام ...
کنارم کسی نیست
خودم با خودم ، برای خودم ، تا رسیدن به خودم
به دور دست ها خیره ام ...
بغض ، لای حنجره ام خانه کرده
قورت داده ام حسرت را
با یک لیوان بیخیالی
تا پایین ببرد طعم تلخ خستگی را
به کوتاهی دیوارم...

عاشقت شده ام، آن قدر که
دست هایم، شعر شوند
قلم روی کاغذ بلغزد، سپید شوم!
وقتی حنجره ام،
از بازدم تو، جان می گیرد
عاشقت شده ام، تا انگشت هایم
نامت را، با پنج هجای کشیده
روی ورق پاره های قلبم، تا کند!
کنار انگشت هایم
دوست داشتنت، بریزد!...

یک لحظه تمام سیم های تنم پاره شد. مثل ثانیه های قبل از مرگ که تصاویر تمام دوران های زندگی به یکباره از جلوی چشم آدمی می گذرد تمام آوازها و تصنیف های استاد از جلوی چشمانم گذشت. تنم بیشتر از زلزله بم لرزید، انگار هزار نفر زیر پوستم دف...

یه پنجره با یه قفس یه حنجره بی هم نفس
سهم من از بودن تو یه خاطرس همین و بس

‌اینجا تمام حنجره‌ها لاف می‌زنند
هرگز کسی هر آنچه که می‌گفت آن نبود

من همانی‌ام که هزار بار هم اگر زمین بخورد، دستان کسی را برای بلند شدن نمی‌گیرد،دست به زانوی خودش می‌گیرد و بلند می‌شود
من همانی‌ام که برای اشک ریختن، دیوار را به شانه‌ی آدم ترجیح می‌دهد،
همان که خودش، خودش را آرام می‌کند و خودش تیکه‌گاه و دلگرمی خودش می‌شود....