متن پایداری امید

در دل هرج‌ومرج بازار، جایی میان صدای دست‌فروش‌ها و قدم‌های شتاب‌زده، زندگی آرام آرام خودش را فریاد می‌زند.
هیاهو نه نشانه‌ی خستگی، که گواهی بر تپش قلب شهری‌ست که هنوز امید را فراموش نکرده.
همان‌جا، در میان صداهایی که به هم گره می‌خورند، می‌شود دید که آدم‌ها هنوز به فردا...

حتی در غم انگیزترین زندگی ها نیز
به لحظاتی درخشان برمی خوریم
و حتی در میان شن و سنگ هم
گل های کوچک شادی می روید.

دلِ دنیا، به روی سیلِ نابودی، بنا هست

ولی یک کارگر، بر روی هر پُل، می‌درخشد

به گاهِ رفتن از: دنیای فانی، مثلِ ماهی

نگاهش، تا افق‌های پُر از گُل، می‌درخشد
پ. ن:

پیامبر اکرم (ص):
«کسی که از راه حلال در طلب دنیا باشد و قصد او (از کار...

یار، هی یار، یار…
اینجا اگرچه گاه
گل به زمستان خسته،
خار می‌شود…
اینجا اگر چه روز
گاه چون شب تار می‌شود
اما بهار می‌شود!‌
من دیده‌ام که می‌گویم.

بگذار تا جهان ز تو افسانه‌ها کند
حقیقتت نهفته بماند، قضا کند

هر کس به وهمِ خویش، تو را قصه می‌کند
چرخِ زمان حدیثِ تو روزی عیان کند

خاموش باش و صبر کن ای دل، که روزگار
آیینه را ز پرده‌ی غفلت روان کند

با باد می‌رود سخنِ خلق، بی‌اثر...