متن آشیانه

به جای دیوارها در زندگانی،
فقط بایستی آشیانه ای از مهر و محبت و دوستی ها ساخت.


رحمان شاهسواری کینگ

مرغ شب خوان که با دلم می خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند

نه رفته ای
نه پیام آمدنی داده ای
خانه در تصرف بوی توست
تو نیستی و خانه در تصرف بوی توست

حس می کنم
تنهایی ستاره را
این همه ستاره ی تنها ؟
یکی به یکی نمی گوید بیا
هر یک
از آسمانه ی خویش
چونان چشم پرنده درخشان
از...

پرواز با رقیب اگر فرصتی گذاشت
روزی به آشیانه من هم سری بزن...

اگر بتوانم دلی را از شکستن باز دارم ؛
بیهوده نزیسته‌ام !
اگر بتوانم رنجی را بکاهم
یا دردی را مرهم نَهَم
یا مرغکی رنجور را به آشیانه باز آورم ؛
حاشا حاشا ، که بیهوده نزیسته‌ام !

‏تو زبان کُردی ،
به پرنده‌ ای که آشیانه ‌شو گم کرده باشه
میگن 《لانه ‌ویز》...
چون اون پرنده خیلی آواره و
بی نام و نشونه ،
و حس و حال غریبی داره!..
تمام مدتى که از تو دور بودم،
《لانه ‌ویز》 ترین بودم!....

نگران دست های من نباش
بعد از تو
آشیانه ی هیچ پرستویی نخواهد بود...

کنارآشیان تومن آشیانه می‌کنم
فضای آشیانه راپرازترانه می‌کنم
کسی سوال میکندبه خاطر چه زنده ای
ومن برای زندگی تورابهانه می‌کنم

کنار اشیانه ی تو اشیانه می‌کنم
فضای اشیانه را پر از ترانه می کنم
کسی سوال می کند به خاطر چه زنده ای؟
و من برای زندگی تو را بهانه می‌کنم.