متن ارس آرامی

|| ایستگاه درد ||

ما اگه مسافر قطار بودیم
پس چرا کسی بلیط ما را پاره نکرد؟

قطار در روحمان سوت کشید و رفت،
ریل ها در استخوانمان آتش گرفتند!
و سوزن بان با بستن ریل،
ما را در این :ایستگاهِ درد: محبوس کرد...

ارس آرامی

عشق همان غمی ست
که نقاب لبخند بر چهره دارد!!

شاعر: ارس آرامی

خواجه پیر حذر داد که سر میشکند دیوارش
ای هزار سر به فدای تو و آن کوچه پر آزارش

به جفا گر سر عاشق شکنی نیست ملال
گو دل عاشق مشکن چون گنه است این کارش

شاعر: ارس آرامی

|حَیَّ عَلَى| آغوش تو

همان |خَیْرِالْعَمَل| است..

شاعر: ارس آرامی

به قصد جان ما هر چه توانی می کنی!

فتوای کدام شیخ خون ما بر تو حلال کرد؟!!

ارس آرامی

ما چشم های تو را لاجرعه سر کشیده ایم

دیگر چه احتیاج به شراب هفت ساله؟!

ارس آرامی

عازم کوچه معشوقه شدم، خواجه پیر
حذر داد \که سر می شکند دیوارش\

تا زنده کنم یادی از عهد قدیم
بگذار تا سَرم را، بشکند دیوارش!

شاعر: ارس آرامی

دل به آئین کسی بند مَزن، چون که آئین من است باد اَرس...

ارس آرامی

وقت کم بود و دلتنگی بسیار و من...
بوسیدمش...!!

گر خطاست سر بی درد را دستمال بستن

بی شک رواست سر بی عشق را سنگ کوفتن

ببار باران...،

باران هم
با باریدن بر این نیمکت خالی نبودنت را فریاد می زند
و با ضربه به گونه هایم رفتنت را...

من ماندم و یک خیابان خیس
و چتری که دیگر باز نمی شود!


شاعر: ارس آرامی

اگر عشق در یک نگاه فقط یکبار است؟
پس چرا من با هر نگاهی دوباره عاشقت می شوم!؟

من همان کوه ام که صبرش را
به پایان بُرده ای ،،

تو هوای
و در جریان سینه منی...

زندگی بعد تو

در حالت تکرارش ماند...


ارس آرامی

من فقط سکوت تو را
در این هیاهو می شنوم...



ارس آرامی