می رود عمر ولی خنده به لب باید زیست!
مرا از من گرفته است خیال خنده های تو
خنده زیباترین هدیه ی پاییز بر لب غمگین انار
خنده گاهی درد دل دارد
خنده هات مستم میکنه
با خنده هات منو عاشق کردی
تاب مژه اش قلقلک دلم/ روده بُر می شد خنده دراغوش لبانم
عشقم خنده‌های تُو ست بخند بگذار خرداد را عاشقانه سر کنم ...
با چشمای خیس ایموجی خنده نفرستادی تا بدونی دنیا دست کیه رفیق...!!
خبر مرگ مرا هر کسی آورد بخند. زنده ام می کند آخر خبر خنده ی تو ...
دلخوش به خنده های من خیره سر نباش دیوانه ها به لطف خدا غالبا خوشند!
داغ جانسوز من از خنده خونین پیداست ای بسا خنده که از گریه غم انگیزتر است
ز لبت نبات خیزد چو خنده برگشایی ...
خرتون که از پل گذشت زیر حرفتون نزنین خره دیگه یهو دیدین برگشت..!
تا وقتى که صداى خنده هات رو نشنیده بودم، هیچ وقت نمیدونستم عشق هم صدا داره
