متن اندوه عاشقانه

به آسمانِ
دیوانه ی
ماه اول بهار
می ماند دل!

این نبودن های تو بدجور طولانی شده...


چشم خیس من دگر طاقت ندارد درویت...

انساט ؋ـراموش نمیکنـہ عبرت مے گیره..

گاهی به من فکر کن من حتی به گاهی بودن در فکرت هم راضی ام...

گلایه مکن از دل ای عقل
که کفر نگویم، خدا هم دلش برعقلش حاکم شد و توبه را آفرید.

تُ ام جزئی از چیزایی هستی که همیشه هِی خاستمو نداشتم
ینی کلَن هرچی خاستمو نداشتم