متن بخشنده

ماه ترین ماه زمین آمده ست
گوهری از عرش برین آمده ست

آیتی از لطف خدا ، مجتبی
سوره ی صبر و نبأ و والضحا

شاه شده بر همه عالم، حسن
نادعلیاً علیاً یا حسن!


شاخه طوبا ثمری داده است
یاس نبی گل پسری زاده است

آمده منظومه ی مولا...

هر پاییز،
با تمام برگ هایش
زمین را می پوشاند،
چقدر بخشنده است،
درخت!





شعر: آسو ملا
ترجمه: زانا کوردستانی

چون باران ، بدون چشم داشت ، ببخش ، گل یا خار مهم نیست. حجت اله حبیبی

زندگی نسبت به کسی که رؤیای خود را دنبال کند، بخشنده است.

پدرم گفت :مردم دو دسته اند
بخشنده و گیرنده
گیرنده ها بهتر میخورند
اما بخشندگان بهتر میخوابند

خدا اشنای غریبی که در هیاهوی زندگی گمش کرده ایم
همینجاست ، درست کنار من و تو
ولی حضور همیشگی اش باعث شده
یادش کم رنگ شود ،
میان فکرمان
حرف هایمان
اعمالمان
اما همین حضور دائمی اش قشنگ ترین تکرار دنیا
و نگاه مهربانش تجلی زیباترین عشق هاست.
دلت...

تو عزیزِ خدایی
و آرزوی کسی در این دنیا
که هر روز صبح به شوقِ دیدن
تو چشم هایش را باز می کند!

هر روز صبح خندان تر باش!
آرام تر؛
مهربان تر؛
بخشنده تر؛
صبورتر؛
باگذشت تر..!

حواست به نگاه خدا باشد
که چش‍مش به زیباتر شدن
و لایق...

بخشنده بودن بیشتر از آنکه توان مالی بخواهد، قلبی بزرگ میخواهد !