بیو غمگین

سلاح من قلم است
که می تواند دنیا را هوشیار کند
جهان را بیدار ....
جنگ را خاموش سازد

روزی هم میروم
از آن رفتن ها که آمدن ندارد

من فقط جسدی در نقش نفس کشیدنم...!

گلچین روزگار خوش سلیقه است

ستاره ی نگاهت
سوسوی بی رمق شبتابی است
که دل هیچ شبی را روشن نمی کند...

..... فیروزه سمیعی

دست از جان شستیم به سکوت
قاتل به هزار گونه در فریاد
......


فیروزه سمیعی

عاشقانه های دلم
ای جامانده زه کاروان وفابه چه می اندیشی همه رفتندتوتنها مانده ای

یک ت رنجاندی مرا یک جهان شادم نکرد:)

ریش هایم سفید شد
دراین زمانه کاکتوسی

دست در دست تو عاشقانه خواهم رفت🍃

ای عاشق وفادار قدیمی ای مرگ🍃



فیروزه سمیعی   ۳ ساعت پیش

نه زمین خواست مرا، نه زمان، داد مرا

بی گدار، داد مرا، داد بیداد به دار...


فیروزه سمیعی



من، پشیمانم با دو صد داغ توبه، به پیشانی
با مستی خماری عجین گشتم، توبه چه می خوانی؟!🍷
........

فیروزه سمیعی

ترس!
ای گنهکار ازلی؛

تو تبعیدگر عشقی...


فیروزه سمیعی

زندگی عجیبه
وقتی به خودت میای و میبینی داری عشق رو به رگ های یکی دیگه تزریق میکنی
قلب مریض تو قرار بود چیکار با قلب مرده ی من بکنه؟

🍀ظلام چشمانم مرگ را
بفریبد

فریب روزگار التفاتم نیست🍀

فیروزه سمیعی

همه ی عمر گذشت به دریغ و افسوس

حاصل عمر چه باشد جز غم ای کاش ها...



فیروزه سمیعی

زندگی تنها بهانه ای بود
برای مردن

می توانست خورشید را برایم از آسمان بیاورد
او که چشمانش
معادله ی حل نشده ی فصل ها بود ...
در انبساط سرد آغوش سنگ
در حیرت پیله ای لرزان در باد،
می توانست برایم ماه را به زمین بیاورد،
او که دستانش
اجابت هزاران ستاره ی فرو افتاده بود......

تا آنجا راهی نیست،ولی نآیی نیست

تو را یادم فراموش نمی شود هرگز🍃

تو خود فراموش کردی یادم را 🍃


فیروزه سمیعی

روزی یک پادشاه به وزیرش میگه
تواگر پادشاه بودی چیکار میکردی ؟
وزیر گفت: من اگر شاه بودم
رفاهی برای مردم ایجاد میکردم
که هیچ وقت حسرت به دلشان
نداشته باشند.....
پادشاه ازسخن وزیرش عبرت گرفت ودستورداد فردا اعدامش کنند
که دیگر هیچ وزیری همچنین فکری نکند........

من در ثانیه های کشدار
و ساعت های لجباز
و عقربه های نیش دار
در انتظار نیامدنت
زنگ می زنم🕛


فیروزه سمیعی

وصل او از دادن جان سخت تر
یا حبیبی خواندم و عزرائیل گفت علیک🍃


فیروزه سمیعی

مرحمی نیست در این غمکده جان فرسا