متن تولد دوباره

نشسته‌ام
کنار پنجره‌ای که باد از آن
بوی شکوفه‌های دیررس را
با خودش آورده...

درختِ حیاط
دیگر سوگوارِ سیبِ افتاده نیست،
با هر نفسِ نسیم،
برگ تازه‌ای می‌روید از دلش.

پرنده‌ها،
میانِ ابرهای روشنِ صبح
نمی‌پرند،
می‌رقصند...

کوه
بی‌صدا
دارد آفتاب را در آغوش می‌کشد،
آن‌قدر آرام
که انگار هزار...

در فصل زرد
پشت دیوار سکوت
به جرم  پایکوبی
اسیر شد دختر عصیان
با تولد ی دیگر
ایمان آورده ام
به فصل  سرد

تا زمانی که زنده ام، هزاران بار خدا را برای معجزه ی آن روز شکر خواهم کرد، برای تولدِ دوباره ی تو😍

جانِ دلم:
میدونم که این یک سال، مخصوصاً چند ماه اول، خیلی اذیت شدی، خیلی خیلی صبوری کردی تا رو به راه شی

مرسی که دل هممون رو...