متن زندگی تلخ

تا تو گرسنه ای

من سیرم


از زندگی...

آدم زنده به محبت نیاز دارد
و مرده به فاتحه...
ولی ما جماعت برعکسیم!
برای مرده گل می‌بریم و فاتحه‌ی
زندگی بعضی‌ها را می‌خوانیم..

آری،قطعا دوستت دارم
وگرنه در وطنی غمین و غارت شده
چه می توانستم بکنم...‌؟

نه این دود
از دودکش است
نه این روشنایی
از خانه‌ای گرم؛
دودِ سیگار است و
سینه‌ی سوخته‌ی یک کارگر
در چهارفصلِ زمستان!...

“تمام عمرم در جهانی گذشت که گوش داشت اما شنیدن نمی‌دانست، و من در سکوتی پر از فریاد، حق نداشته‌ای بودم که به رسم هیچ‌کس پذیرفته نشد.”

پدربزرگ عزیزم با رفتنت؛

ساز زندگیمان غم انگیز و تکراری شده،

تبسم از رویِ لبهایمان رَخت بربست و دلخوشی هایمان خاکستر شد،

غم رفتنت،اندوه را به قلب هایمان روانه کرده،

بعد از تو جهان سازِ ناسازگاری برداشته و زندگی را به کاممان تلخ و دشوار کرده است...

روحت شاد 🖤

دایکم،
هەتا مردیش وایزانی سۆعبەتە
لەو ژیانە تاڵەدا،
تووشی نەخۆشی شەکرە بووبێت!
◇
مادرم،
تا زمانی که مرد، فکر می کرد شوخی ست،
در این زندگی تلخ،
چرا باید به مرض قند مبتلا بشود!





شعر: برگردان: