متن رویاهای از دست رفته

"رودخانه ی بی رحم"
گاهی، زمان مانند رودخانه‌ای بی‌رحم، بی‌وقفه جاری می‌شود،
و ما در کناره‌هایش، تنها نظاره‌گر لحظاتی هستیم که بی‌صدا از دست می‌روند.

چشم باز می‌کنیم، و می‌بینیم که فرصت‌ها چون برگ‌های پاییزی بر آب افتاده‌اند،
رؤیاهایی که می‌توانستند به حقیقت بدل شوند، در جریان بی‌پایان زمان گم...

تابه ی جهیزمون یادت میاد؟ با وفاتر از تو بود
سوخت با آتش فقری که مرا میسوزاند
ساخت با چربی و چرک
هفته و هفت نیمرو !
دسته اش آب شد و رنگش رفت !
بگذریم....
بگذریم از گذر آن همه رویاهایش!
حسرت دیدن فر؛
پختن پیتزاهایش !
گاه گاهی...