رویایت را در بادکنک ها فوت کن بگذار آسمانم رنگ بگیرد.
نیمه شب می بوسد شیشه ی پنجره ی احساسم را رویای تو... *** -یادت مهتابی ست!
تنها اگر با خلوت رویای تو نشسته ام شادم که با خیال تو تنها نشسته ام
درون من کسی ست به مهربانی تو که هر غروب دلتنگ دست تنهایی مرا می گیرد شانه به شانه ی من خستگی هایم را قدم می زند با چشمان زلالش خیره می شود به دو چشم مشتاقم دل به دل غصه هایم می دهد مرا می کشاند در قاب علاقه...
و پاییز هر شب بوسه ی سرخی می نشاند روی گونه های زردم و من عاشقانه و آرام در نارنجیِ رویای تو غرق میشوم ...
نَقاش نیستیِ وَلیِ رویایِ ‹ط› دنیای منوُ رَنگی میکُنه..! ️️️
