متن ستایش فلاح

می گویند همه چیز مادری اش زیباست
سرزمین مادری
زبان مادری
مهر مادری
اما این وطن پر مهر با زبان عشق قلب خود را نامی دگر نهاده است، خانه ی پدری
و ما در خانه ی پدری،  به زبان مادری، لالایی عشق می خوانیم برای وطن

در جنگ نامه ای برایت می نویسم
اگر به دستت برسد
رد اشکم را وقتی به اسمت رسیدی می بینی
که اگر این نامه خاک بود
کلماتم بذر میشد و اشکم باران
جوانه ای می رویید و تا چشم هایت قد می کشید و بوسه ای بر آنها می نهاد...

+ به اولین گلی فکر کن که بر زمین رویید
- به آخرین برگی که از درخت افتاد
+ به اولین برق برخورد دو چشم
- به اولین قطره ی اشک
+ به شوق و شکوه ابراز
- به درد و غم وداع و انکار
+ من از وصال می...

مثل یک رویا زیبایی ، حتی اگر محقق نشوی
مثل زیبا ترین آسمان شب ، حتی اگر دور از من و حوالیم باشی
مثل باران در دل تابستان
مثل لبخند کشاورز بعد از اتمام کارش به وقت به ظهر
مثل تشویق ایستاده ی حضار
مثل سلام
مثل همه ی آن...

تک درختی به دور از همهمه جای گزید
گمان نمی برد که هر روز گنجشکان
در پیچ و تاب مویش
یاد درختی با شکوفه های صورتی را سنجاق کنند.

از دوست داشتنت دست نمیتوان کشید، می شود؟
هر چند که داشتنت را نمیتوان چشید ، می شود؟
برای آخرین بار می پرسم اما از خودم
به خانه ی قلبش نمیتوان رسید، می شود؟

در پشت بام دراز کشیده ام
به ستاره ها نگاه می کنم
گمان می کنم در هر کدام از آنها موجودی چراغ قوه به دست در جست و جوی گمشده ایست.
یکی به دنبال کلید جعبه خاطرات دوران دبیرستانش که وقتی به تماشای زمین نشسته بود از دستش پرت شد...

تغییرات بدن ،رنج و زحمت بار حمل،
، درد ومشقت وضع حمل و ....؟
حال به محضی که چشم هایشان را باز کنند اول می پرسند فرزندم کو؟ حالش چطور است؟
این موجودات عاشق از خود گذشته که به دیدن حال خوب نوزاد قانع اند .
یک عمر مراقبند و...

مثل عشقی که به دوست داشتنش اظهار نمیکنی
مثل وقتی که دلتنگی و اقرار نمی کنی
من می روم گرچه بلد راه نیستم
حیف است که به ماندنم اصرار نمیکنی
ستایش فلاح

دلتنگی چه رنگیه؟

دلتنگی میتونه آبی باشه وقتی یه ماهی تو اقیانوس تنهاست
میتونه قهوه ای باشه وقتی یه پرنده تنها رو یه شاخه نشسته
میتونه قرمز باشه وقتی دو تا ماهی قرمز واسه هفت سینت خریدی و یکی می میره
میتونه سفید باشه وقتی عزیزی رو به آغوش خاک...

در دفتر آسمان می نویسمت
با پرواز قلم
زیر نور ماه
می نویسمت حتی اگر نخوانیم 🖋🤍