شعر عاشقانه دردناک

✍ قحطیِ مهر:

چه کسی حالِ مرا با تب و تابی گفته؟
وز رگم شورش‌ِ غم‌های گران را رُفته؟

گرچه شاینده‌ی زیباصدفِ رویایم
هیچ‌کس نیست کند دُرّ دلم را سُفته

شعله‌زا گشته به جانم تپشِ بغضی سرد
در دل‌آشوبیِ قلبم، همه دم، غم خفته

گرچه زهرای گلم، دخترکی، احساسی‌ست
و...

هیچ کس نمی داند!
من برای زنده نگه داشتن تو
چند بار خودم را وسط میدان
همین شهر به گلوله بستم...

من از تبار عشقم و داغ دل دیده ام
چگونه شرح دهم زِ عشق خیر ندیده ام
گویند که عشق می مست ناب است وبس
می مست ناب هیچ، تلخی اش چشیده ام
جز عشق تو عشق دیگر ی ندیدم چون
از برای تو کور گشت دل و دیده ام...