متن علی سید صالحی

پاییزم را با تو شریک میشوم
برگ به برگ، باران به باران
تو کنارم می مانی
و من قدردان بودنت
پاییز را بهار میکنم!

چگونه از تو بگذرم؟
وقتی همین دوست داشتنت
مرا زنده نگه داشته...



.

تمام خنده هایم را نذر کرده ام
تا تو همان باشی
که صبح یکی از روزهای خدا
عطر دستهایت،
دلتنگی ام را به باد می سپارد...



‎ ‎ ‎ ‎

هر صبح
زندگی برای ادامه پیدا کردن
به دنبال بهانه می گردد
و چه بهانه ای
زیباتر از چشمانت ...



️️️

مرا
در آغوش بگیر
می خواهم بهار را
زودتر تجربه کنم .. !

برای ما که کسی
شعر نخواهد گفت
خوشا به حال تویی
که مخاطب شعری...



️️️

.


هر صبح
زندگی برای ادامه پیدا کردن
به دنبال بهانه می گردد
و چه بهانه ای
زیباتر از چشمانت.

عشق

️️️

حسود نیستم
ولی لال شود هرکه غیر من
تو را عشق بنامد ...!️

هر گوشه ی این شهر کسی خواب ندارد

درگیر همان کسی که آسوده به خواب است

تمام راه رفته را برگرد
لبخندهایت را در
خاطرم جا گذاشتی...

تمام ذهنم بوے تو می دهد
بہ ڪَمانم دیڪَر امشب
قرار است طلسم شڪستہ شود و
بہ خوابم بیایی تا من
تنت را تنپوش خود ڪنم ..!!

آدمی نیست که عاشق نشود وقت بهار

وای از آن سال که بی یار بهارش برسد!

با یک گل بهار نمیشود
درست
با خنده های تو اما
بهار امدنی ست...
.

پنجشنبه ات بخیر
ای
آرزوی
نداشته ی
تمام هفته ی من...

فراموشم شد
که قرار بود فراموشت کنم
من هرگز چشمهایت را نمیبخشم...

تمامِ مدتی که نگاهت می کردم،
خنده هایت بهانه ام بودند،
بهانه ای برای بیشتر
دوست داشتنت...

️️️

من فقط یک ایستگاه بین راهی بودم ...
که او خستگی در کند و به راهش ادامه دهد
برای رسیدن به آنکه دوستش دارد! .

چشم و دل دانی چه خواهند این حوالی؟؟؟
بودنت را ،دیدنت را ، قانعم حتی کمی...!

هر کس مرا می‌بیند
می‌گوید: «به خودت برس!»
نمی‌دانند، آنقدر دور شده‌ای
که من هرگز به خودم نمی‌رسم ...

‌چقدر مُرده‌اند آدم‌هایی
که دوستت دارند
و تو دوستشان نداری
و چقدر حقیرند آدم‌هایی
که دوستشان داری
و دوستت ندارند!
‌

عاشقتم...
وقتی اینو گفت،
دیگه بقیه حرفاشو نشنیدم!
کاش زندگی همون لحظه‌ای که آدما به هم میگن «دوستت دارم» یا «عاشقتم»
تموم می‌شد...