متن نگاه امیدوارانه

وقتی دستت در دستانم است، جهان آرام می‌شود.
نگاهت پنجره‌ای به فردایی روشن است،
و لبخندت مرا به یاد می‌آورد که زندگی ارزش جنگیدن دارد.
با تو، حتی تاریکی هم راهی به سوی نور پیدا می‌کند.

آیا باورت را به خورشید از دست می دهی اگر ابری جلوی آن را بگیرد؟

به راهِ هدف پرواز کن، ای جانِ بی‌تابم
که این دنیا قفـس نبود، اگر باشی تو مهتابم
نه سقفِ آسمان تنگ است، نه رسمِ رسیدن اندک
دلی باید که برخیزد، سبک‌بال و خوش‌آدابم
اگرچه بادِ دنیا تلخ، اگرچه خاک، سنگین است
بخوان آن نغمه‌ی پنهان، به گوشِ سبزِ محرابم
کدام...

هر بار که نیاز داشته باشم به خودم یادآوری کنم
که در دنیا زیبایی و خوبی نیز وجود دارد، به تو فکر خواهم کرد...