متن تردید

کشیش: واقعا به خدا ایمان داری؟ چون اون میتونه ارامش بخش باشه.
دین: ایمان دارم یه خدایی هست ولی مطمئن نیستم که اون هنوز به ما ایمان داره یا نه.

میان ماندن و رفتن،بهارِ عمرِ من طی شد
نمی خواهم مردد باشم از این بیشتر،کافیست.

قدم در راه بگذار ومپرس ازچند و چون،ای دل!
زمان از دست خواهد رفت، امّا و اگر کافیست

پائولو کوئلیو:

هرکس به شیوه خود به خدا
نزدیک میشود، یکی با یقین دیگری
با انکار و سومی با تردید ...!

آدمی که تو وجودش بذر تردید کاشته شده و توانایی هاشو نادیده می گیره؛ در هر زمینه ای هم که بخواد پا بذاره؛ خودشو ناکافی می بینه.
برای این که موانع سر راهشو برداره؛ باید خودشو کنار بزنه، چون اولین مانع خودشه.
حالا فرض کنید که آدمای دور و برش...

تردید

بادکنکی ست

نخ به شاخه ی ایمان

دیر یا زود

باد یا شاخه

یکی

از تردید می جنبد

آرمان پرناک

از تو وفاداری که به جزء ... تردید نیست
از تو وفا خواستنم به جزء ، تهدید نیست

پیر شدم با تو در محبس خود هیچ نیست
کنج دلم جابی که به جزء خورشید نیست

پنجره نالید و کوچه در تردید و
ابر هم بارید و معرکه برپا شد!
شیما رحمانی

در آن تردید
در آن حس پر از درد
آسمان ریز بارید
کسی چه می داند
شاید قطره ی باران بشوید
رُح مهتاب را...

(فروغ گودرزی)

از آسمان من ترس می بارد

چکه های نازک تردید

کوررنگی ام وبالی شد

آسمان مگر آبی ست؟

شکسپیر:

تردیدها به ما خیانت می کنند،
تا به آنچه که لیاقتش را داریم نرسیم...

شدی قاتل به احساسم ، ولی من دوستت دارم

نَشُد یک لحظه اِی جانا که از تو دست بردارم

تمام فکر من این شد که دستت را بگیرم دست

برای خواهِشِ قلبم پر از تردید و اصرارم

هیچ چیز ...
مرا راضی نخواهد ساخت
و تردید چه کنم ها
بر فراز خانه های تخیل
شادمانه رقص خواهند کرد
می دانم ...
تنها یک خیال خوش
ساعت های منزوی را ...
به انتهای شب امتداد خواهند داد
من باران غمگین روزگار را
در پس پرده های به ظاهر...

حکم می دهد اسفند:
--گیسوانت در بند بماند!
فروردین اما،،،
تردید می کند.
...
نومیدی؛
چیز بدی ست...
می دانم،
می دانم
هیچ اردیبهشتی\
عطر گیسوانت را
آزاد
نخواهد
کرد!




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

خستگی
روی شانه های نگاهم
سنگینی می کند
اما هنوز در سکوت مبهم این شب
آوازه ی زیر لب خیالی ترین تردید روشنم
که فردا ، با تو می رسد آیا
یا دوباره فقط صبح می شود...


جلال پراذران
سفیر اهدای عضو

در سراشیبی عمر، بی گمان دعوت شدم.در برش تقدیر، شیب پر از هراسم را درک میکنم، که چگونه میتوانم ادامه دهم .تقویم زندگی پر بارم را مینگرم ،وارد میانسالی شدم. برحه ای از فصل نو و جدید شدم ،می توانم ذهنیتم را به عینیت ببینم.و با تدبیر به آن بنگرم...

و قصه ی من، از بغض و اندوه و ناباوری شروع شد.
از اندوه درد تو،
از وحشت نقصی که نمی توانستم جراحی اش کنم.
من همه ی احساسم را یک جا کنار تو می باختم.
و تو می خندیدی...
سر من پر از خیال بود، پر از ترازو، پر...

تردید و ترس دزدان آرزوهای شما هستند ، با شجاعت رویاهایتان را در آغوش بکشید...


آریا ابراهیمی

از تو چه پنهان
گاهی به او فکر می کنم
و مثل کودکی که با سبدی بزرگ
ستاره ها را می چیند
غمگین می شوم
نمی دانم چه کسی به من گفته بود
که ماه درون حوض زندانی نیست
یا خورشید کارش این نیست
اینهمه از کوه بالا بیایید
که...

میان این همه آغوشِ باز،تو بیا و شانه باش
میان اینهمه تردید تو بیا و اطمینان باش دست باش
میان این همه بی رحمی تو رحم باش
میان اینهمه بغض تو نوازش باش
میان این اجبارهای تلخ تو بیا و شیرین ترین اتفاق باش.میان اینهمه دیوار اینهمه سقوط تو بیا...

بهتر است ساکت باقی بمانی و یک احمق به نظر برسی تا اینکه سخن بگویی و تمام تردید را از بین ببری.

یک چند زمانه ام به تردید گذشت
و ایّامِ دگر به بیم و امیّد گذشت
زین واژه به واژه دگر ، آواره ،
عمرم همه ، در وطن ، به تبعید گذشت

تنها چیزی که باعث میشه درک ما از فردا محدود بشه، تردیدهامون نسبت به امروزه

عقاید نو همیشه مورد تردید قرار دارند، و اغلب بدون هیچ دلیلی و فقط چون که پیش از این متداول نبوده اند، با آن ها مخالفت می شود.