پیامک سعدی

اوّلِ اردیبهشت‌ست‌و، گلستان‌و، گل
اوجِ سرسبزیِ بستان‌و، صدای بلبل

بوستان‌و، هم گلستان‌ست، بی‌حد، زیبا
همچنان آوازه‌ی سعدی و شعری شیوا

روزِ سعدیِ شهیر و، روزِ نثری؛ چون قو
«بر شما بادا مبارک»؛ بر جهانی، نیکو

در طالع من نیست که نزدیک تو باشم..

کیست که مرهم نهد بر دلِ مجروحِ عشق

در طالع من نیست که نزدیک تو باشم

هزار سال برآید همان نخستینی

مقدار یار هم نفس چون من نداند هیچ کس

از همه باشد گریز وز تو نباشد گزیر

بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان ها...

به دل گفتم ز چشمانش بپرهیز ...

بیا که در غمِ عشقت ،مشوّشم بی تو

کَس ندیدم که گم شد از ره راست

دل قوی دار که بنیاد بقا محکم از اوست

که گرچه رنج به جان می رسد امید دواست

عشق ،جنگ جهانی ست
ومن ،سربازی بی سلاح،
که تسلیم زیبایی تو می شود

محبوب منی با همه جرمی و خطایی

عمرم به آخر آمد عشقم هنوز باقی

ببین و بگذر و خاطر به هیچ کس مسپار

بر یاد بناگوش تو بر باد دهم جان

من چرا دل به تو دادم که دلم می شکنی

نابرده گنج رنج میسر نمیشود

آدمی نیست که عاشق نشود وقت بهار

خبرت هست
ک بی روی تُ آرامم نیست.!

زمستان است و بی برگی بیا ای باد نوروزم

به کسی نگر که ظلمت بزداید از وجودت