دلنوشته

عشق ،جنگ جهانی ست
ومن ،سربازی بی سلاح،
که تسلیم زیبایی تو می شود

تو خنده بر لبت داری
ومن غم در دلم بسیار
تو بی من دلخوشی ،من باغمت شب تا سحر بیدار

میوه ی شیرین لب هایت عزیزم چیدنی است
عطر تن پوشت برایم تا ابد بوییدنی است

من از آن روزی که دلدارت شدم فهمیده ام،
با تو بودن در جهنم هم برایم دیدنی است

گرچه دوری از من ای ماه دلم اما بدان


صورت زیبای تو از دور هم بوسیدنی است

باید تو از آزردن من دست برداری
ای زندگی ای زندگی ای خواب تکراری

ای ماهی افتاده بر ساحل نمی دانی ،
دل کندن از معشوق خود ،یعنی خود آزاری

گفتی که تنها می روی
از عشق بیزاری
محکوم گشتم
بی تو شب ها من به بیداری

همان روزی
که گفتی می روم
با خود دعا کردم
فراموشم کنی
یا که فراموشی بگیرم من

قلب تو جزیره ای ناشناخته است
و من هر روز در پی کشف آنم
برای من مقدسی
مثل پرچم وطنم
برای تو باید جنگید
برای تو باید جان داد
کوثرمرادی فر❤

محبوب من
تو که میخندی
جهان پر آشوب آرام میگیرد
جنگ ها تمام میشوند
و سربازان خسته
به خانه هایشان برمیگردند
تو که میخندی
زمستان میرود
بساطش را جای دیگری پهن میکند
و من سرم گرم دوست داشتن تو میشود
❤کوثرمرادی فر

منو با گرمی دستات
دوباره غرق رویا کن
بذار گم شم تو آغوشت
واسم عشقو تو معنا کن
کوثرمرادی فر❤

سخت است
فراموش کردنت
وقتی مدام
به تو فکر میکنم
باید تو را از حافظه ام
بیرون بکشم
ماهی وقتی از آب
بیرون بیایدمیمیرد

مرداد من گرمای دستاته
عشقم فقط عطرروموهاته

زیباترین نقاشی دنیا
نقاشی  چشمای زیباته

انقد که جذابی  نمیدونم
انگار خداهم محو سیماته

کوثرمرادی فر

جای شونه های تو
تکیه به دیوار میزنم
رو به قاب عکس تو
هی پک به سیگار میزنم
کوثرمرادی فر❤

تو که نیستی
بعد تو انگار
یه چیزی کم دارم
رو لبم خنده ولی
توی دلم یه غم دارم
کوثر مرادی فر❤

شدم درگیر دلتنگی
نگاهم غرق آشوبه
داره غم جای عشق تو
درِ قلبم رو میکوبه
شدم مثل یه ماهی که
نداره سهمی از دریا
همون ماهی که غمگینه 
نشسته گوشه ای تنها 
کوثرمرادی فر❤
 

 

باران تنهایی میبارد
از چشم هایم
میبارد از آسمان
 اتاق  رودخانه ایست وحشی
و من
سال هاست که دارم
  غرق شدن را تمرین میکنم

کوثر مرادی فر❤

ما جنازه ای هستیم
بر دوش زمین
و غم عابری است
که هرشب
گذرش به کوچه ی خیالمان می افتد

کوثر مرادی فر ❤

مثل ماه میمانی
همانقدر زیبا
همانقدر دور
همانقدر دست نیافتنی

کوثرمرادی فر

مثل ماه میمانی
همانقدر زیبا
همانقدر دور
همانقدر دست نیافتنی

بیا از کشتن هم دست برداریم
ما سال هاست که مرده ایم
ماهیان مرده هرگز نمیتوانند
به آغوش دریا برگردند 

عشق جنگ جهانی ست
و من سربازی بی سلاح
که تسلیم زیبایی تو میشود

سال هاست که چنین میگذرد
و تمام فصل ها شبیه پاییز است
شبیه به برگ ریزان های بی رحم
و پیدا نمیشود یکی تا پاسخی دهد
به خواب هایی که عاشقانه زیستن را
به رخ مرگ میکشند