شب سنگین تر از خلأ درونم...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
شب، سنگین‌تر از خلأِ درونم است
دل، می‌لرزد از شبحِ نوری که نیست
باد، رازهای فراموش‌شده‌ی کوهستان را
بر تن خسته‌ی برگ‌ها زمزمه می‌کند
صدای خاک، پژواک قرن‌های خاموش است
که هنوز در رگ‌های من جان می‌دمد
ماه خسته، از پشت پرده‌ی ابرها
چشم در چشمِ شب، بی‌کلام می‌گرید
و ستاره‌ها، در گریزی بی‌انتها از خویش
اشک‌های خاموششان را در تاریکی دفن می‌کنند
من اما، در اسارتِ عبورِ زمان
با مشتی خاطره‌ی پوسیده، ایستاده‌ام
در جست‌وجوی سپیده‌ای ناشناخته،
که شاید، در خمِ یک لبخند بیاید
و سکوتِ بی‌پایانم را
به واژه‌ای دوباره بدل کند
تفسیر با هوش مصنوعی
شعر، تنهایی و حسرت شاعر را در شب توصیف می‌کند. سنگینی درون، ترس از نبودِ نور، و زمزمه‌ی رازهای گذشته بر او سنگینی می‌کند. خاطرات تلخ، گذشت زمان و جستجوی امیدی برای رهایی از سکوت و یافتن آرامش، مضامین اصلی شعر هستند. ماه و ستارگان نیز نماد غم و اندوه شاعرند.