بیو ظلمت

از ظلمت شب گذشتی ای دیده ی من
برخیز که نور می دمد کوبه ی دل

اوضاع خراب است تماشا نکنید
دیدید که ظلم است حاشا نکنید

آزاده اگر هست بگویید بیا
این غره بدر است بد تا نکنید

ظلمِ بی حد، تمامِ دنیا را،/ کرده تاراج و رفته از هر جا/
التهابی که می سروده، از،/ حسّ نابی که محوِ فریادی ست/
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

عشقِ تو؛ شَعشعه ای در ظلمت
خوبِ من؛ جَذبه فراوان داری
شیما رحمانی

من؛ نَه آن ظلمت که می پنداشتی
شعله هایِ سَرکِشَم؛ شورَم ببین!
✍شیمارحمانی

از پس ظلمت بسی خورشیدهاست

شمعی بس است ظلمت آیینه خانه را ...
رنگین شود ز یک گل خورشید ، باغ صبح

بعد نومیدی بسی امیدهاست
از پس ظلمت، دو صد خورشیدهاست