متن ظلمت

از ظلمت شب گذشتی ای دیده ی من
برخیز که نور می دمد کوبه ی دل

گویند که نور است پس از ظلمتِ بسیار
دل روشن و سبزیم که شب ، دیر نپاید

در شب کوچک من دلهرهٔ ویرانیست
گوش کن
وزش ظلمت را می شنوی؟
من غریبانه به این خوشبختی می نگرم
من به نومیدی خود معتادم
گوش کن
وزش ظلمت را می شنوی؟

از پس ظلمت بسی خورشیدهاست

مانند درخت که از تبر می ترسد
یا ظلمت شب که از سحر می ترسد

انسانیت آن نشان اشرافی ما
از فقر شعور این بشر می ترسد

روزها آهسته و عبوس می گذرند
تنها دریاست که آرام و زندگی بخش است
دریا:
همگام با انجمادِ روزهای ملول
از میان سایه ها به سوی تو می آیم
از میان ظلمتِ شب
از میان خطّ ژرفِ نورها می آیم
تا جای پای خورشیدِ تابان
بر آب های آبیِ تو...

باز آ که بهار و باغم ای دوست تویی

در ظلمت شب چراغم ای دوست تویی

گر داغ عبادتی ندارم به جبین

در سینه نشان داغم ای دوست تویی

چو ماه از کام ظلمتها دمیدی
جهانی عشق در من آفریدی
دریغا با غروب نابهنگام
مرا در کام ظلمتها کشیدی.

با خبر باش پس از ظلمت این چند صباح
صبح دولت بدمد شادی ما پشت در است

شمعی بس است ظلمت آیینه خانه را ...
رنگین شود ز یک گل خورشید ، باغ صبح

برگزاری جشن یلدا یکی از سنت های باستانی است.مردم روزگاران بسیار قدیم که زندگی خود را بر اساس کشاورزی بنا مینهادند در طول سپری شدن ماه ها و روزهای سال و گذشتن از فصل های مختلف می توانستند فعالیت های کشاورزی خود را به وسیله گردش خورشید و حرکت ستارگان...

ناجی قلب ترک خورده من
صدا بزن مرا
که شاید
طنین صدای تو
مرا
از این ظلمت رها سازد

تا هوا روشن است باید از این ظلمت بیهوده بگذریم . دارد دیر می شود. من خواب دیده ام تعلل سر آغاز تاریکی مطلق است

بعد نومیدی بسی امیدهاست
از پس ظلمت، دو صد خورشیدهاست