متن سوختن و ساختن

ققنوس
در آتش می‌سوزم و می‌میرم هر بار
که از خاکستر خود برخیزم دوباره یار
نه از مرگم هراسی است، نه از سوختن بیم
که در هر سوختنم زندگی‌ست انتظار
بلند از شعله‌ها برمی‌خیزم چون طلوع
پر و بالی نو دارم، نگاهی تازه‌کار
چه داند مرغ عادی درد این سوز...

در پارادوکسی جنون‌آمیز،
دل پُراحساسم،
سوختن و ساختن را،
بی‌نهایت،
دوست دارد...

با آنکه غمی درون ما می رقصید
ولی چهره ما باز به شما میخندید

محمد عاشوری

در بازی دنیا یک جانبه می بازم
زین پس در فراق عشق تو
می سوزم و می سازم

روزگار بدی است
درست وقتی در آتش میسوزی
همه به بهانه ی آب آوردن
می روند!
و تو میمانی و سوختن و ساختن ...

دخترهای ساده دلبری بلد نیستند... بلد نیستند نگاهشان را عاشقانه کنند...ولی به پای کسی ماندن را خوب بلدند. سوختن و ساختن را بلدند.بدی هایت را دور می ریزند و خوبی هایت را فقط می بینند...این دختر ها زندگی ساختن را خوب بلدند ولی برای مرد زندگی...