متن نخل

نخل
نه فقط درختی‌ست در آفتاب
که دخترِ بلندبالای جنوب است
زیبا، آرام
و پر از صبوری خاموش
و من
در دل مرداد
در کنارش ایستاده‌ام
نه برای تکیه
برای فهمیدن
زن، گاهی مثل نخل است
نمی‌گوید نمی‌لرزد
اما می‌ماند.

کسی مُرده است
و بادها می‌گویند
نه به دار است نه به بار
داغِ دلِ جنوب
از شینِ شناسنامه
به برگِ آخرش رسیده
من، نخلی بی سر
که جعبه‌ی خرمایش را
دستش داده‌اند
نشسته‌ام کنار جاده‌ای
به انتظار
شاید ماشینی پایم بایستد
مرا «نفر» حساب کند
و اگر مهربان باشد...

نخل ارمیده


صیاد می شوم که تو آهوی من شوی
فریاد می شوم که تو کوکوی من شوی


ویرانه گشته ام ولی از فصل دیگری
آباد می شوم که پرستوی من شوی


من یک چنار خشک تو مثل صنوبری
شمشاد می شوم که به پهلوی من شوی


با چین دامنت...

من کم شده ام بین فراوانی تان
شد ماه عزا در دل طوفانی تان

محتاج دعایت شده ام یادم باش
در بزم عزای نخل گردانی تان


بهزاد غدیری شاعر کاشانی

سالهاست که توی یک کارت پستال زندگی می کنم، کارت پستال یک جزیره مرجانی، یکی از آن جزیره های گرمسیری توی اقیانوس هند، همدمم یک گل آدمخوار است و یک ببر، ببری شبیه « ریچارد پارکر » فیلم « زندگی پای». دار و ندارم یک درخت نخل است و یک...

زمین

دهان باز کرده و چاک چاک می‌خندد

نخل‌ها می‌رقصند

بسطامی می‌خواند


چیزی نمانده این خانه هم

بزند زیر آوار