متن وفاداری بی پایان

هرگز نروے از یاב،
تا جان بـہ تنم هست.

شراب نابِ عشق،
مقدس و بی‌پایان،
در رگ‌های قلبم جاری‌ست،
وفادار، حتی اگر روزها بی‌رحمانه بگذرند.

دلم می‌خواهد در این مسیر
تو را در آغوش بگیرم،
که هیچ چیزی
جز وفاداریِ عاشقانه
در جانم نباشد.
تا آخرین نفس،
تا آخرین لحظه،
در این پیمانِ بی‌پایان،
شراب عشقِ تو را بنوشم....

حتی خیالتو با یک دنیا عوض نمیکنم...

پروایِ آتش از تبِ عشقت ندارم
پروانه ام؛ چیزی جز این عادت ندارم
گفتی برو از پیشِ من راحت ندارم
گفتم به جز وصلِ تو من حاجت ندارم

یار گرفته‌ام بسی، چون تو ندیده‌ام کسی

شمع چنین نیامده‌ست، از در هیچ مجلسی

عادت بخت من نبود، آن که تو یادم آوری

نقد چنین کم اوفتد، خاصه به دست مفلسی

صحبت از این شریف‌تر صورت از این لطیف‌تر

دامن از این نظیف‌تر، وصف تو چون کند کسی

خادمهٔ سرای...