متن کیش

شعری برایت نوشته ام
از جنس پاییز
لا به لای دفتری که بوی گل
به آغوشش کشیده بود
سر قرار همیشگی
در کوچه باغ شعر
به تو که رسیدم
دفتر را گشودم
چیزی شبیه به خالی بود
پس و پیش بود
انگار شعرهایم زمین ریخته
و کلمات دست و پای...

بگفت مو بور تو با چشمان میشی
که از هر خوشگلی صد کوچه پیشی

دلم را بردی دیگر فرق ندارد
مسلمانی یهودی از چه کیشی

قسم بر موی مشکی چشم میشی
که تو از خوشگلی صد کوچه پیشی

شدم عاشق به من فرقی ندارد
مسلمانی یهودی از چه کیشی

یکبار هم لابه لای این همه کیش، مات من شو

ارس آرامی

زندگی
شطرنج با جبر است
تا پایان عمر

انتخابت را بڪن...!
یا مات او
یا ڪیش خود

مات بازی نگاهت شدم
انگار کیش شده به دنیا امده ام
دست از این دنیا بریدم انگار که اغفال شدم
عاشق معشوق شدیم ولی چه زیبا انکار شدم
دست به سکوت زدم تا که دور از اندوهت کنم
فارغ از اینکه گم در چاله اندوهت شدم
هرچه نزدیک تر شدم...

من اون شاهی ام که جلو چشای تو کیش و مات شدم ...

وا نکن پیراهنت را ماه می افتد زمین!
خَم نشو از گردنت الله می افتد زمین !

باز و بسته می شود پلکت و یا خیام مست
گاه بر می خیزد و آنگاه می افتد زمین!؟

تا تو غمگین می شوی یک آن جهان می ماندو
با صدای خنده هایت...

پیوسته در آرزوی میقاتی تو
در کیش دلم تا به ابد ماتی تو
یکریز رباعی و غزل میخوانی
شاید که دبیر ادبیاتی تو

⁣انگار نفرین کرده اند این خاک را اجداد ما
⁣تا بوده زاری بوده و تا مانده غم در یاد ما
⁣ما نسل بازی خورده ایم آتش به پرهامان زدند
⁣شاهان به آتش بازی و نیرنگ و استبداد ما
⁣بازندگان بازی شطرنج قدرت نسل ماست
⁣پایان بازی مات بود از کیش...

در زندگی / بر خلاف شطرنج/ بازی بعد از کیش و مات هم ادامه پیدا می کند

شطرنج زندگی من ...همیشه بی پیاده بود/ همیشه کیش و مات من آسون و خیلی ساده بود