متن تک مصراع

چه باشد عاشقی؟ خود را به غم ها مبتلا کردن

چشم بد از روی خوبت دور باد

سخت خوشی چشم بدت دورباد

هر که می گرداند از ما روی، ممنونیم ما

تشنه بوسی از آن لبهای میگونیم ما

نکند فکر کنی در دل من یاد تو نیست

چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی

شاد بودن هنر است ، شاد کردن هنری والاتر

عشق کو تا گرم سازد این دل رنجور را

چون به لبش می رسی جان بده و دم مزن

ای روی دلارایت مجموعه زیبایی

تا نفس هست به یاد تو برآید نفسم

من اگر کافر و بی دین و خرابم
به تو چه؟

تورا جانم صدا کردم، ولیکن برتر ازجانی

گر هم گله ای هست ، دگر حوصله ای نیست...

ور تحمل نکنم جور زمان را ، چه کنم ؟

قلم به یاد تو در می چکاند از دستم

غیر از خیال جانان، در جان و سر نباشد

که خاکم گل از آب انگور کن

در این سرما و باران یار خوش تر

عمر که بی عشق رفت هیچ حسابش مگیر

به انتظار نبودی ز انتظار چه دانی ؟

تو مرا جان و بقایی که دهی جان و حیاتم

یکی اینجا دلش تنگ است ! آنجا را نمیدانم !