متن دل سنگ

چشمِ آسمان گریان ،
نه از غم
از
خرد شدن برگ ها ، زیر قدم های انسان های دل سنگ.
حجت اله حبیبی

دل سنگی و دل بردی و دل دادمت ای یار


دل نیست دگر با من بیدل به شب تار

یک نفر از کوچه ی ما عشق را دزدیده است
این خبر در کوچه های شهر ما پیچیده است

دوره گردی در خیابانها محبت می فروخت
گوئیا او هم بساط خویش را برچیده است

عاشقی می گفت روزی روزگاران قدیم
عشق را از غنچه های کوچه باغی چیده است

عشق...

تونل به آدم یاد میده که همیشه یه راهی هست،حتی تو دلِ سنگ