متن مرداب

مثل آن مرداب غمگینی
که نیلوفر نداشت
حال من بد بود. اما !
هیچ کس باور نداشت...

دریا ، یا مرداب
نیلوفر که باشی ،
گل می دهی
حجت اله حبیبی

آبان است و
در خشکسالِ آفتاب و تطهیر
بخار را زمزمه می کنم
مثلِ
قطره های مانده در مرداب.

زندگی بی عشق یعنی باتلاق آرزو
بی تو رود زندگی مرداب باشد بهتر است

عشق
گُل می کند
حتی
در مرداب
از نیلوفر بپرس
حجت اله حبیبی

دلم گریست
وقتی دیدم
که چگونه به بهایی ناچیز
هم آغوش مرداب می شود
نیلوفر
رضاحدادیان

و تو در عصرِ خرچنگ هایِ مردابی؛
شکوهِ نیلوفرانه ای.
شیما رحمانی

شبیه مرداب بغلم کن
بوسه ای کنج لبم بنشان
نگاهت مزاحم نیست
برای کشتن اجازه نیاز نیست..... ...
«فاطمه دشتی»

مرداب به رود گفت؛ چه کردی که زلالی؟
جواب داد
گذشتم

من و تو مثل دو تا رود موازی بودیم
من که مرداب شدم کاش تو دریا بشوی

می ترسم،نو عروسَت...هم بسترَت
همسرَت،آن زنِ از من سر ترَت!
بی محبّت...غیر تو را درک کند
قبل عشق بازی،صحنه را ترک کند!
کاسه ی صبر تو را،پُر بُکند
چشم سگ دارِ تو را،تَر بُکند
غم و اندوه تورا،چو بزند
وسطِ زندگی ات،گوه بزند
توی حمام پشت هم هی بزند
دستِ...

«زندگی سیب سرشار سرخیست
در دست های شاد کودکی یتیم
زندگی درخشش صورتی نیلوفریست
در خواب مردابی خاکستری»

نجمه پاک باز

همه ما در مرداب قرار داریم، ولی بعضی از ما به ستارگان نگاه می کنیم.

ماه
همخوابه ی مرداب هاست
و نه رود...!

مرداب
خودکشیِ یک رود است
وقتی که ماه ، از او آئینه خواست.

روی خیزران مرداب/ برف درخواب نیم روز/صدای تفنگ

چون ماهی مرداب پی راه خروجم
ماتم که به هر حال دری هست ؟ دری نیست؟

از کوشش بیهوده خود دست کشیدم
در بستر مرداب چه حاجت به تکاپوست

شبیه رود بودی
زلال و جاری و گذرا؛
قرار اگر به ماندنت بود
که مرداب می‌شدی.
من اینها را
همین تازگی‌ها فهمیده‌ام

بغلم کن شبیه یه مرداب

هیچ چیز و کسی مزاحم نیست

بوسه بگذار رو شقیقه ی من
واسه کشتن اجازه لازم نیست

آرام آرام/ عبور کردم از مرداب/ زیر برگ های نیلوفر/ صدای بوسه ی اردک ماهی ها

مرداب

باور رودی
که جا ماند

قورباغه رو رو تخت طلام بنشونی بازم میپره تو مرداب! جریان لیاقت بعضی هاست

مثل آن مرداب غمگینی
که نیلوفر نداشت ،
حال من بد بود.
اما !
هیچ کس باور نداشت

خوب می دانم ؛
که تنهایی مرا دق می دهد !
عشق هم در چنته اش
چیزی از این بهتر نداشت