متن سختی عشق

سیمین دانشور :

بهای سنگینی دادم تا فهمیدم
کسی را که قصد ماندن ندارد
باید راهی کرد...!

دنبالَت دویدم…
نه از سرِ خواهش،
نه برای خواستن،
بلکه چون
تو همان نقطه‌ای بودی
که جهان در من شروع می‌شد.
زمین‌خوردم،
سکوت دیدم،
سردی کشیدم…
اما باز،
بلند شدم
و راه افتادم،
چون حتی نرسیدن
برای من
نزدیک‌تر از بی‌راهی بود.
گاهی
پاهایم از توان می‌افتند،
گاهی دلم می‌گوید:...

عادت بخت من نبود، آن که تو یادم آوری

نقد چنین کم اوفتد، خاصه به دست مفلسی

صحبت از این شریف‌تر صورت از این لطیف‌تر

دامن از این نظیف‌تر، وصف تو چون کند کسی

خادمهٔ سرای را، گو درِ حُجره بند کن

تا به سر حضور ما، ره نبرد موسوسی...

یار گرفته‌ام بسی، چون تو ندیده‌ام کسی

شمع چنین نیامده‌ست، از در هیچ مجلسی

عادت بخت من نبود، آن که تو یادم آوری

نقد چنین کم اوفتد، خاصه به دست مفلسی

صحبت از این شریف‌تر صورت از این لطیف‌تر

دامن از این نظیف‌تر، وصف تو چون کند کسی

خادمهٔ سرای...

➷➷➷➷➷ با اینکه نمک رو زخمم پاشیـבے
باز هم زخمے نزבم کـہ سوزشش بـہ قلبت برسـہ ..

هیچ بار سنگینی ،به حمل دلی که از درد سنگین شده سخت نیست،،
به دوش کشیدن دل پر درد سخت است..