درد فراق آمد و عشق از دلم نرفت ای روزگار! سیلیِ محکمتری بزن
دلم گرفته چرا بی خبر زند باران به چهره ای که تو سیلی زدی دم رفتن.... حجت اله حبیبی
و چه ” بزرگت میکند ” آن سیلی که خودت میزنی به خودت... مژده درودگر(یاس تنها)
با سیلی ک محکم بر صورتم کشیدی سرم برگشت... انتظارش را نداشتم.. انتظار این یک مورد را ن... اما.. چرا اینقد برایم مهم نبود؟ آرام بودم؟ عصبی نشدم.. سرم را برگرداندم و با چشمانی خونسرد و خنثی.. یا ب قول ت با چشمانی ک همچو چاه ت را میکشاند ب...
پدر سرخ می کند صورت به سیلی رخ فرزند نگردد زرد و نیلی
خوبیم! عمیقا خوبیم... گیر کرده‌ایم میانِ زهدانِ گربه‌ی بداقبالی که مادر ماست... که دائم از درد به خود می‌پیچد، به در و دیوار می‌کوبد و ما دانه دانه می‌میریم، ولی تمام نمی‌شویم، می‌مانیم تا نفر به نفر، مردنِ عزیزانمان را به نظاره بنشینیم و روزی هزاران بار بمیریم... خوبیم، هرچند...
زندگی چیز قدرتمندیِ ! زمانی که انتظار داری یک سیلی بخوری ، یک بوسه دریافت می‌کنی ...
گاهی باید یڪ سیلی محڪم از روزگار بخوریم تا حواسمان جمع شود… تا خیلی بیخودی ها را ڪنار بگذاریم و خیلی با ارزش ها را جدی بگیریم…… گاهی نہ چترِ بالایِ سرمان را می بینیم نہ دستی ڪہ چتر را نگاه داشتہ…… فقط بہ افق هایِ دور خیره مانده ایم...
