متن شکست و پیروزی

خیلی وقتا انسان توزندگی زمین میخوره که باعثش خودشه ولی چاره داره و چون خودتی وخودت سعی میکنی اززمین بلندبشی ولی خیلی وقتا هم دیگران زمینت میزنن اونوقته که بلندشدن خیلی سخته چون مجددا همونا سعی میکنن نذارن بلندبشی

من قوی‌تر از آنم که در خیال‌ها بگنجد
هر سقوط، پرواز دیگری در دلم می زاید
زخم‌هایم نه درد، که گل‌های وحشیِ خاطرات نبردند.
هیچ بادِ تندی نمی‌تواند فانوس روحم را خاموش کند.
من ادامه‌ام…
حتی در انتهای تمام راه‌ها

تا ته دره نجابت رفتم
ایده های سبز را درو کردم
داسم بارها شکست
تعمیرش کردم و باز ادامه دادم
نجابت مرا با داس وصله شده ملاقات کرد
سخنش این بود
خیلی ها برگشتند با داسهای نو
واما تو باورداشتی و اعتماد
واین مصداقش یعنی یقین

تو نیمه‌راه بریدی، به نام عقل بماندی!
من از هراس گذشتم، تو در خیال، بماندی
تو با نقاب فهم زِ عقل، مرده شدی
من از راه گذشتم تو در افیون، بماندی
نه سوز حق شنیدی، نه خسته قله دیدی.
فقط نشستی و گفتی: «این زآن آنچنان»
دلِ من آتش و...

به هر دردی که آمد بر دلم، جانم توان‌تر شد
به هر زخمی که خوردم، سینه‌ام آسمان‌تر شد
هر آواری که بر دوش دلم افتاد، فهمیدم
که این دنیا برایم لحظه‌ای بی‌ امان تر شد
نشد خم قد من از بار رنج و درد، دیدی که؟
فقط کشتی ویران دلم...

آبشار، در دل صخره‌ها می‌ریزد به شتاب
تا به دریا برسد، با سقوط های بی‌حساب
در مسیرخود، چه زیبایی و اقتدار دارد
که در دل سقوط، مقصد را در بر دارد
چو قطره‌ای که از کوه فرو می‌افتد به خاک
در دل شکست، آرامش دریا را می‌یابد پاک
زخم دل،...