متن واژه ها

عُمری حدیث سایه و بارانِ واژه ام
جغرافیای دَرهَم و طوفانِ واژه ام


بر امتداد عمقِ معمّای بی کسی
تشییع سوت و کورِ خیابانِ واژه ام ​​​​


شمّاطه ی دهانِ ملخ های هَرزه گرد
باور نکرده اند بیابانِ واژه ام


بی اختیار هق هق باور شکسته شد
در چشم نابلد...

واژه را در بــغلِ واژه نشــاندم ای عشق


من از آن روز که دل، پایِ دلت باخته ام

دیشب دل دادم به نوشتنِ
از تو و خاطراتمان
جاهایی که خودکار
از غم واژه‌ ها زبانش بند می آمد
من با اشک چشمانم ادامه می دادم
باور کنی یا نه
نصف دفتر خاطراتم با اشک پر است.

از کوچه باغ واژه ها
آنها که لایق تو باشند
دست چین میکنم
کنار هم می گذارم
تا شعری شوند
بی تابِ خواستنت
اما تا رسیدی
تمام شعرهایم زمین
ریختند
آخر یادم نبود
تو با آن همه زیبایی
خودت ناب ترین
غزل روی زمینی
و براستی منو واژه ها
چقدر...

عجیب است
در جهان فعلی دعوا سر شبیه شدن است.
خصوصا((ن))
زنها میخواهند مردها را شبیه خودشان کنند
و مردها زنها را شبیه به مادرشان.
آرایشگاه ها میخواهند شما را شبیه به خود کنند.
لباس فروش ها فکر میکنند بهترین لباس تن آنهاست و برای خوش پوش شدن کافی است...