عبور ازتو چه رنجی دارد تو را دلنوشته ای میکنم بر کاغذ و کاغذ تب میکند از تن خسته حرفهایم کاش میشد نقاشی ات میکردم که آن هم مجازات دارد بگو با تو من چه کنم
کاش میشد پرگشود کاش میشد تادری ازباغهارابرگشود کاش میشد شعرآزادی سرود کاش میشد راه رفت همراه رود کاش میشد چهره ی غم رازدود می فرستم برتوای آرام جان روزی هزاران باردرود بهاالدین داودپور. بامداد
تو نباشی غم دل را به خیابان بدهم بغض چشمان ترم را به زمستان بدهم سبزه ها زرد شد و باغ و گیاهان مردند کاش میشد به همه مژده ی باران بدهم یوسفی نیست درین دور زمان ای حافظ ! تا خبرهای خوشش برده به کنعان بدهم کاش میشد به...
ڪاش میشد از صدایت نقاشے ڪشید و بر دیوارِ دل آویخت ڪاش میشد صدایت را نفس ڪشید و با هر دم و بازدمے حرفهاے عاشقانه شنید ڪاش میشد صدایت را ترجمه ڪرد به هر زبانے ڪه قلبم آنرا تڪرار میڪرد.. ڪاش میشد من صدایت بودم ڪاش میشد...
