معلم ای باغبان درخت دانش روزت مبارک
هیچ چیزی رو تو دنیا سختنگیر به جز دستاش
شده دلتنگ شوی غم به جهانت برسد؟
وسط انقلاب و آزادی یک خیابان به نام کارگر است !
یک دوست به زیرِ آسمان نیست...
کار، اساس زندگی کردن است.
رُز کاشتم ولی فک نمیکردم به جاش کاکتوس دَراد!
چقدر حال دادیمو زدن تو حالمون
می شکند روزه ی دل به تلنگری
ما دیر آمدیم یا زود؟ هر چه بود به موقع نبود
شب قدر، لاله ای شکفته در کویر شب های عادی سال است.
و برای خودم تو را آرزو می کنم ..
آنچه می خوانند ماتمْ بی گمان نوروزِ ماست...
غیر آغوش تو هر کجا کا میروم ولگردیست...
در جانم از حرارت یادت قیامتی است
عاشقم بر نام جان آرام تو
حتی اگه پیر هم بشی دوستت دارم
چشم از پنجره بردار منجی در آینه است
آسمون عاشق گل بود گریه می کرد که گل بخنده...
چشمات خلاصه ی دنیاس
قلب ساخته شده است که شکسته شود
من دیوانه ام، ولی احمق نیستم.
عطوفت، اساس اخلاقیات است.
جوری زندگی کن که اسمت با جسمت نره زیر خاک
