دل گرفته ام مثل آسمانی که...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
- خانه
- متن ها
- متن نوشته های ساناز ابراهیمی فرد
- دل گرفته ام مثل آسمانی که...
دل گرفتهام، مثل آسمانی که ابرهای تیره بیاجازه مهمانش شدهاند. اشکهایم بیوقفه میبارند، بیآنکه کسی بفهمد این باران بیصدا از کدام ابر اندوه سرازیر شده است.
هر قطره اشکم حکایتی دارد، قصهای از غمی که در سینهام خانه کرده، شبیه برگهای پاییزی که بیهیاهو از شاخه جدا میشوند و در آغوش خاک آرام میگیرند.
چشمانم دریای بیکرانی است که موجهای بیتابش شب را به گریه میاندازند. بغض در گلویم نشسته و راه تنفسم را تنگ کرده، گویی دنیا تنگتر از همیشه شده است.
اما مگر اشکها تنها برای سوگواریاند؟ شاید همین سیلاب بیقرار، زخمها را بشوید و آرامشی تازه در جانم بدمد. شاید باران درونم، خاک دل را سیراب کند و سبز کند، درست مثل زمین پس از یک طوفان...
تفسیر با هوش مصنوعی
نویسنده با زبانی شاعرانه، غم و اندوه عمیقی را توصیف میکند که مانند آسمانی ابری و بارانی بر او سایه افکنده است. اشکهایش نمادی از دردهای پنهانی است که آرامش او را گرفته. با این حال، امید به بهبودی و آرامش پس از این طوفان درونی در متن موج میزند. باران اشکها شاید زخمهای دل را بشوید و زمینهساز آرامش و رشد دوباره شود.