حواس شهر پرت تلاقی پاییز و زمستان،
خزان هزار رنگ و خوشرنگ و سپیدی سحرانگیز برف،
اما من محو تلاقی ابروهای تو حیران.
همه دلتنگ و دلخوش به
نارنگی،
خرمالو،
انار،
اما من دل نگران چشمان سیاه تو،
زیرا تویی دلیل پاییز و زیبایی آن.
من آن برگ خزان زده ی زردم،
چشم تو رویم سرخ کرده اینچنین بسیار.
تو در چشمانت صفای پاییز را داری.
با مهر تو می توان سوی شادی ها کرد فرار
رو به سوی زیبایی
شیدایی
سرمستی
هیچ
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
