متن زخم عمیق

چو زخمِ ام که دو صد بخیه در محل دارم
هنوز تازه ام و رنگِ چون لعل دارم

برای با تو نشستن هنوز هم که هنوز
شراب کهنه و یک جرعه هم غزل دارم

نه جنگجوی نبرد دلم نه افسرِ عقل
فقط دو زخمِ عمیق از تو در بغل دارم...

قلب مهربان زخم فراوان دارد

دو گروه از مردان
هیچگاه به زندگی عادی باز نخواهند گشت،
آنان که به جنگ رفته اند،
و آنان که عاشق شده اند...!

زخم های عمیق زیادی روی تنم بود
اما تو تنها زخمی بودی که به قلبم رسیدی...


🖊دنیاکیانی

می توانی بروی گرچه مرا رنجاندی
شک ندارم که تو در کار دلت درماندی
زنده با عشق توبودم شده جسمم جسدی
زنده ام کرده هربار مرا میراندی
من همانم که تو دائم به کنارش بودی
یاد داری که مرا جان دلم می خواندی؟
گاه با وعده دیدار ، تو شادم...