متن درد عمیق

سنگریزه‌های درد
کوه شده‌اند
درمن ...
دمنوشی از آویشن بیاورید
نفسِ زندگی تنگ است...

چو زخمِ ام که دو صد بخیه در محل دارم
هنوز تازه ام و رنگِ چون لعل دارم

برای با تو نشستن هنوز هم که هنوز
شراب کهنه و یک جرعه هم غزل دارم

نه جنگجوی نبرد دلم نه افسرِ عقل
فقط دو زخمِ عمیق از تو در بغل دارم...

...من قامتم شبیه الف بود،کوهِ درد
مانند دال،پشت مرا کرده است خم...

هر چـہ قـבر בرـב بیشتر باشـב ، شب طولانے تر است ..

طولانے بوـבن شب هرکس ب میزان בرـבهایش است..

▪️درد

شب را به شب می‌رسانم وُ
زنده‌بودنم را به دوش می‌کشم
از هرطرف نگاهم کنی
شبیهِ «درد» شده‌ام،
که از معنایش فرار می‌کند!
فرار می‌کند
فرار می‌کند
و همچنان «درد» است...

من مدیون غمی هستم که از جانم گذر کرده
مدیون زخم‌هایی که مرا از نو سحر کرده

مدیون دردهای سخت و بغضی در گلو مانده
که خاکستر نشد در من، که آتش شعله‌ور کرده

اگر آسان، رهی بودم به مقصد بی‌شتاب و غم
کجا این بال و پر، روحم به...

روز
هفته
ماه و سال؛
از پی هم گذشتند
و من فقط این را فهمیدم؛
کهنه می شویم
اما دردِ عمیقِ قلب هایمان
هیچ وقت کهنه نمی شود.

درد را ذره ذره چشیدم تلخ بود…
کسی نیست تمامش را یکجا خریداری کند ؟