شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
دارم به آخرین پیامتان فکر می کنم؛پیام های سوخته ی ناتمامکه هیچ وقت به مقصد نرسید...به اینکه " نگرانم نبا... "به اینکه " از دور می بو... "به اینکه " تو هم مراقب خو... "دارم به انگشت های کسی فکر میکنمکه برایت نوشته بود:" عزیزم، رسیدی زنگ بزن "به باقیمانده ی شیشه ی عطرت روی میزبه پیراهن تازه اتبه اینکه مرا ببخش مادرماگر این بار جای سوغاتیخاکسترم را برایت هدیه می آورم......
فکر کن سالها درس بخونی، بری دانشگاه، مدرک زبان بگیری، پذیرش از دانشگاه بگیری، با دنگ و فنگ ویزا بگیری، به سختی پول مهاجرتتو جور کنی، با دوستا و خانواده و وطنت ؛خداحافظی کنی، صدبار دو دل بشی، با بغض سوار هواپیما بشی و چند لحظه بعد سقوط... و تمام.لعنت به جبر جغرافیایی، لعنت...
به مسافران پرواز اوکراینی فکر میکنم.دقایق آخر در فرودگاه امام با فکر اینکه جستیم!با فکر جنگ پشت سر،با آرزوهای خوب فردا.به دانشجویان پرواز اوکراینی فکر میکنم،با چمدان های پر از دعای مادرانشان...قلبم مچاله میشود برای شبی که از خنده ی رفتن تا اشک مرگ شان یک پرواز فاصله بود....
گفتم که آسمان کمرش زیرِ غم، خَم استگفتی صدای گریه این ابر مبهم استگفتم هوای بارشِ باران نداشتمگفتی ببار؛ گریه تَسَلّای آدم استگفتم پرنده شوق فرود آمدن نداشتدر مه فرو نشسته و تصویر، دَرهم استپرواز آخرین قدمش بود بر دِناآغاز قصه خوب، ولی آخرش غم استگفتم نگاه منتظران خیره مانده استتنها تکان صورتشان اشکِ نم نم است گفتی بگو به صاحب این داغ، تسلیتگفتم که جانگدازی این واژه‌ها کم استآه ای قلم! چگونه بگویم؟ نمیشودزخ...
رفتند به داخل مه و همه مست شدنداز صفحه رادار همگی محو شدندانگار که برف و مه و کولاک و دِنادر سانحه هوایی همه همدست شدند...
... یک لحظه بودهفتاد آرزو که دود شدهفتاد کلاس و درس و فردا چه درست کنم برای ناهارهفتاد پیامک وقتی نشست بی خبر نذارهفتاد برنامه‌ی ِ سفر ِ مشهد الرضا برای عیدهفتاد صدای زنگ در خانه و آخ! یخ زدم! باز کن! منمهفتاد ساک پر از خستگی و مهر و هدایا که پاره شدهفتاد آه، آخ، خدایا مرا ببخشهفتاد زخم که دیگر دوا نداشت...اینجاوقتی تو ای وزیر و وکیل و رییس فلان و حضرت اجلدیشبدر خواب ناز متن سخنرانی آتشین و تکبیر به ...
بعضی چیزا خیلی بده مثلبین زمین و آسمون مردنروی زمین پرواز آسونهتو آسمون سخته زمین خوردن!اینکه زمین تو مشتته اماخارج شدی از دید هر راداراینکه بفهمی آخر خطیاز خنده های تلخ مهماندارفک کن یه طیاره پر امیداز روی باند زندگی باشهفک کن !فقط فک کن! فقط فک کنچتر نجاتت قاتلت باشه…از ما کسی چیزی نمی دونهاینکه یه طیاره تو راهش نیستطیاره که رو هوا مردههیشکی بی جعبه سیاهش نیست!حالا زمین خالیه از پر...
آتش به دل است و خانه ها ویرانندمردان و زنان همیشه سرگردانندطیاره و کشتی و قطار و ماشین …تابوت بزرگ ملت ایرانند...
مرگ؛ مرگ عجیبی ست در هواپیمادوباره قاتل بالای سر، هواپیمانماز جمعه ی این هفته باز می گوییمکه مر گ بر همه، مرگ بر هواپیما...
سقوط ھواپیمای اخیرشبیه سقوط من بودھمه به تو مشکوکندفقط تو میتوانی اسمان خراشی را اینگونه زمین بزنیتو در دست تعقیبی......
