متن آمدن

درختی تنهام
که یک روز آمدی
صدایت را به شاخه هایم بستی
و رفتی...!

پنجره؛
آبستنِ انتظار
و کوچه؛
پا به ماهِ آمدن!

آن سوی خیابان جا مانده ام
همه رفتند و آمدند
اما نوازش دستانم سرگردان
دنبالِ آمدن تو می گردند...

گاهی رفتن
واژه ی غریبی میشود
و تو باید آمدن را جشن بگیری

رعنا ابراهیمی فرد