متن احساس غمگین

رودابه‌ی احساسم،
محصور است،
در تاریکنای دژی،
استوار از نامهربانی؛
تنها،
سُنبلِ رها در بادِ عشق،
می‌تواند سَمبلی باشد،
رهایشِ احساسم را،
تا بی‌نهایت پرواز،
در رویاهای عاطفه!

جهان از ازدحامِ موجِ ماتم، درد دارد
زمان از التهابِ بسترِ غم، درد دارد
از احساسِ نمِ پیوسته‌ی بغضی تب‌آلود
نهانِ قلبِ ایرانم دمادم درد دارد

چقدر لبریز بود از تنهایی فال قهوه ام.

وقتی،
به یاد تنهایی‌هایم می‌افتم،
دردی،
در ناکجای احساسم،
زاییدن می‌گیرد!

دلم بغض دارد ببار باران