زندگی خیلی با نمکه و زخم های ما باز ...
زخمی زدی عمیق تراز انزوا به من...
داشتنت زخم و اینکه هرگز قسمتم نمیشوی نمک است
جای بعضی از آدمها در زندگی پُر نمی شود... زخم میشود ، تا ابد میماند...
وقتی که چشم لال و زبان، کور و کر شود زخم آن زمان زبان به سخن باز می‌کند...
در گلویم گیر کرده زخم یک بغض غریب...
ما نیستیم! اما زمستان می‌رود روزی با زخم‌های لایَزال و برفِ سنگینش
زخم هایت را پنهان کن اینجا مردم زیادی با نمک شده اند...
سالها بعد شاید تو فقط یک زخم باشی درست وسط قلبم .
مثل خاراندن یک زخم پس از خوب شدن، یادیک‌عشق‌عذابیست‌که‌لذت‌دارد
از نمک نشناس ها آزار دیدن سخت نیست درد دارد خوردن زخم از نمک پرورده‌ای
در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره در انزوا روح را اهسته می خورد و می تراشد.
آنقدر نیمه نماها به تنم زخم زدند نیمه ی گمشده ام آمد و من را نشناخت
جای بعضی آدم ها در زندگی پر نمی شود، زخم می شود و تا ابد می ماند...
پناه بر آغوشت که تمام زخم های دلم را همچو طبیبی مداوا می کند! ️️️
زخم حرف کسی که دوسش داری، هیچوقت خوب نمیشه ...
همیشه برای زخم هایمان نمک نذر امام زاده کرده ایم
زخم حرف کسی که دوسش داری هیچوقت خوب نمیشه...
هر چه تبر زدی مرا زخم نشد جوانه شد
این زخم خورده را به ترحم نیاز نیست خیر شما رسیده به ما مرحمت زیاد
از زخم های کوچک است که انسان می نالد وقتی ضربه سهمگین باشد لال می شود آدم...!
