متن امید و آرامش

تکیه بر او بکن!
و رها کن زانوی غم؛
و بپرداز دلت را،
از بغض و ماتم...
آزاد باش؛ رها؛
آزادانه در باد،
رقص آزادی دل را،
به تماشا بنشین!
تکیه بر «هو» بکن!

تکیه بر او بکن!
او که تا همیشه؛ تا پاینده،
بسیار است بخشنده؛
او که مانندش نیست؛
او که ناخن‌خشک نیست؛
او که با بذل است و کرم؛
از چه تو می‌خوری غم؟
تکیه بر او بکن!

باور کن:
یک نفر هست؛
که هماره،
پایدار و پیوسته،
تکیه‌گاه توست؛
و تو می‌توانی:
نجوای دلت را،
به آرامی؛
با تمام عشق،
برایش زمزمه کنی!
تکیه بر او بکن!

تکیه بر او بکن!
باور کن و ایمان بیاور؛
که لطفش،
بی‌نهایت است؛
مهربانیش،
بی‌پایان؛
رحمتش بی‌انتها؛
و کرمش را،
ناپیداست کران...

ـבلم می خواهد در چمنزاری مهمان باشم
زمانش در خواب وفضایش غرق درسکوت باشد.
با گشاده رویی به پیشوازم بیاید خود را در آغوشش پهن کنم تا به
تن خسته و روح روانم جانی دوباره ببخشدو نور خورشید غم هایم را کود کند و با امدن قطره شبنمی از دل...

اگر سختی برایت گشت تکرار
نخور غم؛ چون خدایت هست دلدار

به دستِ لطفِ بی حدّ و، شمارَش
عطافرمایدت خوبیِ بسیار