متن توکل بر خدا

به راه رب، گر صد سال ره‌سپار شوی
به یک نگاه، ز فیضش امیدوار شوی
ز سعی خویش، اگرچه به مقصد نرسی
به لطف رب، در این ره سزاوار شوی
دل از تلاش و ز رنج و غم ایمن مدار
که در پیالهٔ صبر، مغفور و رهاشوی
به بزم رب،...

توکّل بر خدایت کن دمادم
که تا با دستِ مهرِ بی‌کرانش

«به جای زخم‌هایت، گل بکارد»
دلت گردد قرینِ بوستانش

و با همواره‌ی امواجِ رحمت
شوی مغروقِ الطافِ نهانش

زمان‌بندی را نگر، ای دل من، بی‌شکیب
که خدا دارد برایت، طرحی از نوری نجیب

گام‌هایت را بگیرد، در مسیر سرنوشت
هرچه پیش آید ز حکمت، هرچه افتد در نوشت

هرچه باشد، خوب یا بد، راه او بی‌انحراف
در زمان او بیفتد، هر گره، هر پیچ و صاف

ساعتِ پروردگار...

گاهی تمام دلخوشیت میشود امید ب خدا

دل
سپردم به خدا
هر چه که او خواست،
"همان"